bir kış gecesi eğer bir yolcu: Temmuz 2009

19 Temmuz 2009

birgün'de oyunlar

birgün gazetesi'nin bugünkü ekinde oyunlar dosya konusu var. bu ay oyungezer'deki "savaşan oyunlar, oynanan savaşlar" yazımın da kısaltılmış bir hali. vatana hizmetimizdir.

editto: http://birgun.net/sunday_index.php?news_code=1248009213&year=2009&month=07&day=19

12 Temmuz 2009

gündüz saatlerinde üsküdar - beşiktaş motorundaydım. dışarıda, yukarıda oturuyordum, bir öncekini ucundan kaçırdığım için yeni, temiz, kirletilmemiş motora ilk gelenlerdendim. ortalarda bir yer seçtim, etrafımı doldurdu sonra insanlar. bazılarını izledim göz ucumla, bazılarını fark etmedim, bazıları ilginçti, gözlerimiz karşılaşıncaya kadar baktım onlara.

kasabian çalıyordu. karşımdaki bankta, tam benim karşımda oturan iki kişinin arasında, bir kişilik boşluk vardı. motor kalkmadan bir süre önce, kırmızı body giyen bir kız geldi, o boşluğu doldurdu. ayağında açık ayakkabılar, üzerinde bir kot vardı. çok sıradandı aslında kıyafeti. yüzüyse ilginçti. anlatılabilecek bir ilginçlik olduğunu söyleyemem, suratının ortasından çıkan bir boynuz ya da elf kulakları yoktu, daha fazlasını anlatmaya da gücüm yetmiyor şu saatte ve yorgunluk seviyelerinde. ilginçti ama, standart dışı bir yüze sahipti. 25 yaşlarında olmalıydı.

kasabian çalıyordu. motor kalktı. hareket etmenin sahte rüzgarı sıcağı savuşturdu. gözlerimi kapattım. ne çok insan vardı.

hâlâ kasabian çalıyordu. gözlerimi açtım. kıza baktım. kız ağlıyordu. kendi kendine. kimseye anlatma çabası olmadan, kimseyi yanına çağırmadan. ses çıkartmadan. hıçkırmadan. ruhani durumların anlatıldığı her hikâyede, kontrolsüz biçimde gözlerinden yaş döken garip arkadaşlarımla karşılaştırılamayacak bir acıyla, ama sanki onlarınki gibi kendiliğinden, öylesine, sessiz sessiz. izledim ben de onu. büyüleyiciydi. sonra ona baktığımı gördü kız. utandı mı, rahatsız mı oldu bilmiyorum. ben rahatsız oldum. kafamı çevirdim, başka şeylere bakmaya çalıştım. yeniden kıza döndüğümde, iki kişinin arasındaki beyaz bankın boşluğunu gördüm. kız kalkmıştı.

kasabian çalıyordu. gözlerimi kapattım. sevdiğim ve sevmiş olduğum tüm insanları düşündüm. hepsini o iki kişinin arasına, beyaz bankın üstüne oturttum. hepsini sessizce ağlattım. gözyaşları gözlerinden usulca süzülürken kendi gözlerime baktırttım. hepsini yeniden, daha çok sevdim. hepsinden çok büyülendim. benden başka kimsenin onları böyle görmemesini diledim. hiçbir zaman sessizce ağlayacak kadar acı çekmemelerini, hepsinin en azından bir kere böyle ağlayabilmiş olmasını diledim.

her şeyden çok bunu diledim.

kasabian çalıyordu.

11 Temmuz 2009

merak edilen sorulara cevaplar

evet, dün gece sarhoş olduğumu hatırlıyorum.

hayır, yaptığım bir sürü şeyi ancak insanlar söyleyince hatırlıyorum. ağzından ve kafasından aşağı bira döktüklerimden binlerce özür.

evet, biraz fazla olduğunun farkındayım.

evet, bu konuda ciddi önlemler almak üzereyim (şu birayı da bitireyim).

evet, sağ salim bir çatı ve bir yatağa kavuştum (gazoz sağolsun).

evet, korkunç sıcak.

hayır, ne yapılacağını bilmiyorum.

evet, salı günü iki tane vizem var.

hayır, daha çok başındayım okumaların.

hayır, fulbrayt olmadı (zaten "en overreytıd amerika'da doktora yapmak"mış. hıh).

evet, hayat devam ediyor.

evet, varolmayı da öğrenir insan.

7 Temmuz 2009

ya ya ya...

anektodyen.

-ellen meiksins wood varmış, richard evans varmış, tarihçilermiş modernistlermiş pek severlermiş modernite oleymiş ama bi de postmodernistler varmış onlar çok aptallarmış anlamıyorlarmış sürekli paradoks varmış madem hiçbir şey yokmuş o zaman kendileri nasıl varmış madem her şeyi tarihselleştirecekmişiz o zaman kendilerini neden tarihsizleştirmemişler oh ne güzel kapitalizm çok iyi diyolarmış geri zekalılarmış aptallarmış bunu bir kez daha söylemek çok önemliymiş çünkü wood da çok kızmış evans da kızmış ama aslında çok da önemsizmiş postmodernistler önce de hep onların söylediklerini diyenler varmış zaten pek bir şey de demiyorlarmış peki bunlar kimmiş, nerede ne demişler, referans var mıymış yokmuş çünkü wood ve evans dediyse doğruymuş, kediymiş kedi.

-ali akay varmış doçentlik jürisi miymiş neymiş sorular soruyolarmış cevaplar veriyomuş sonra jüritörlerden biri durmuş kafasını kaşımış karizma yapmış ööö demiş fransız gibi sonra da demiş ki evet ali bey bize bi de maykıl faka'yı anlatır mısınız nasıldır demiş ali akay şaşırmış anlamamış o kimmiş yoksa o herkesi tanıdığını mı sanıyormuş aslında tanımıyor muymuş sonra aklına gelmiş siz hasan bülent kahramana benzeyen maykıl faka'yı mı istiyorsunuz demiş evet demiş jüritör o da anlatmış disiplin varmış sevişmek varmış deliler varmış maykıl yana kaykılmalıymış çünkü şeylerin bir düzeni varmış.

-caroline ramazanoğlu varmış feministmiş kitap yazmış nil almış çantasındaymış ben bakmışım gülmüşüm hahaha demişim kitabın adı "up against foucault"ymuş ben hahaha gülmüşüm dünyanın tüm kadınları fuko'ya karşı birleşin fuko mezalimine hayır demişim gülmüşüm hahaha demişim arkasına bakmışım "eee madem öyle fuko efendi madem iktidar her yerde e o zaman sana sorarım neden kadınlarda yok hı nerde bu iktidar ben de istiyorum banane banane" demiş çok haklıymış sonra harun yahya varmış o da haklıymış "darwin efendi darwin efendi" demiş evrim yokmuş.

-çalışkan varmış timothy'nin peşinden amerikaya gitmiş çömezmiş daha sonra kocaman bi kilisede yemek varmış oraya çağırmış timothy gitmiş bu da masaya oturmuş yanında yaşlı bi adam varmış adam sen necisin diye sormuş çalışkan da çalışıyorum demiş ne çalışıyosun demiş mısır demiş sütlü mü közde mi demiş sütlü demiş peki orası nerde demiş çalışkan şaşırmış mısırda demiş evet ama nerde demiş adam çalışkan kahirenin kuzeyinde demiş evet ama nerde demiş adam bunun üzerine eeeh demiş deli demiş dönmüş sonra timothy'le konuşuyomuş andre gundar frank'la tanıştın mı diye sormuş yaşlı adamı göstererek çalışkan da aaa demiş anlamış dönmüş adama anladım anladım demiş periphery demiş o da afferin demiş ama sonra da demiş ki ben oraları yazdım benim kitabımı oku senin gitmene gerek yok ben de gitmedim demiş çalışkan da üzülmüş o zaman anlamış ki ortodoks marksizmde hata varmış.

-daniel goffman varmış edhem eldemin arkadaşıymış kitap yapmış çok sevmiş kitabını demiş ki ottoman empire and the rest of europe koyalım adını hahahah demişler çok gülmüşler karınları ağrımış sonra daniel cambridge press'e teklif etmiş olur mu demiş olmaz demişler onlar çünkü çok batılılarmış batıcılarmış kakaları gelince a la frangaya gidiyolarmış edhem de bize anlatmış hahaha gülmüşüz sonra kitabı okudunuz mu demiş okumamışız o üzülmüş biz üzülmüşüz.

-althusser varmış karısını camdan aşağı atmış çok delirmiş çünkü kapitali okumuş sonra murat belge "ne yapmalıyız" diye sormuş o da "u is öz?" diye sormuş haklı olarak demek ki çok deli değilmiş ya da deliler de akıllıymış o zaman niçe haklıymış.

bir kış gecesi eğer bir yolcu