9 Aralık 2007

i am you, and what i see is me...

....derken o ıslığı duyduk. iliklerimize kadar sese boğulduk. duyduğumuz, hissettiğimiz, yaşadığımız hiçbir şeye benzemiyordu, bambaşkaydı ses. çok uzaktandı, kendimiz kadar uzaktı bize, ayrı ve farklıydı. değişik dünyalardan bize ulaşan bir haberdi belki, bir çağrıydı. ondan sonra ne bizdi bize kalan, ne de başkası. biz ses olmuştuk; sesten ayaklarımız vardı ve sesten bir baş yükseliyordu, ses boynumuzun üstünde. vahşi batı’da bir kovboy atını çağırıyordu, yakaladığı bizonun kafasına doladığı demokrasiydi elbet, kement değil. istanbul’un arka sokaklarında bir adam, sokaktan geçen fahişenin dikkatini çekmeye çalışıyordu, en basit yolla. ve hayat, ıslıktan başka bütün anlamlarını kaybetmiş biçimde asılıydı evrenin sonsuzluğunda...

derken o ıslığı duyduk. minik yüreklerimizin atışı karıştı ıslığa...ıslık bizi çağırıyordu, bizi arıyordu evrende. kanat seslerimizle karşılık verdik. havalandık hep birlikte, yükseldik semaya. bulutların üstündeki o olmayan evrene çıktık. yükseldikçe üşüdük, üşüdükçe bizden uzaklaştık ve ısındık; üşümek anlamını kaybetmişti çünkü, üşümek varsa aynı anda ısınmak da olmalıydı, terlemek donmakla yan yanaydı ve gerçek, bizden kalan bir anıydı sadece...




7 yorum:

arda ç. dedi ki...

ekhos.. pink floyd un en guzel sarkisi olmasa bile bence en bilge, boole garip sarkilarindan biri. zira bence garipligi su: adamlar o zamana kadar(pompeii) saykodelik erada gezinirken, cikip echoes u yapiyorlar, ve bu progresife gecisin bir isareti oluyor.

cok sahane, cok..

Sevi. dedi ki...

http://foto.tnn.net/muzik/haberler/pinkkkk.jpg

geçen gün, Gün'le bizde otururken odamın duvarında asılı olan bu fotoğrafa bakıp Gün, bana fotoğrafın sırrını söyledi. (Çok dikkatli bakanlar ve Floyd tarihini az çok bilenler rahatlıkla anlayabilir.) İki senedir duvarımda olmasına karşın, fotoğrafın geleceği gösterebileceğini hiç tahmin etmemiştim.

Seninle de ortaokulda, aptal bi nedenden dolayı-şu an hatırlamadığıma göre aptal bir neden olmalı- bir hafta konuşmamıştık, benim doğumgünüme kadar.

O doğumgünü Rosa'da çektirdiğimiz bir fotoğraf geldi aklıma, ingiliz pub'ı dekorunun altında. makineye film koymayı unutmuş olduğum için, o fotoğrafı kimse göremedi, göremeyecek de, ama nasılsa aklımda o kare hala.

efrasiyab dedi ki...

PİNK FLOYD beni hasta ediyor,
bu yüzden ülkücü barış manço diyorum.

inesis. dedi ki...

hımm... o aslında ülkücü barış manço olmaktan çok, ülkücü-barış manço'ydu. kim neresinden tutup çekmek isterse diye, ya bu ya o, şeklinde. ayrıca ben de dinliyorum barış manço. pink floyd beni de hasta ediyor. hastasıyım.

Adsız dedi ki...

ince bi insansın düdük..
teşekkür ederim
birincisin :)

inesis. dedi ki...

efenim o sizin inceliğiniz.
ayrıca,

her dalda birinci ben
işte
birinci beeen
yine
birinci ben
off hep birinci been
birinci ben evde okulda
hep her yerde
yaw hic rakibim yok mu bu ulkedeee
ulan yine birinci ben.

Adsız dedi ki...

burda cevaptaki focus benim üzerimde olmalıydı..
ben focusu kendime çekmek amaçlı sana iltifat etmiştim...
yok olmadı...
sıradaki cvba geçiorm :P