bir kış gecesi eğer bir yolcu: Ekim 2009

29 Ekim 2009

hayat ne garip...

böyle olmuştu. bir koca sene olmuş. ölüm kuşlara biraz daha yaklaşmaksa gerçekten, şimdi yan yanalar, öyle değil mi?

"güzel birkaç kelime düşün, yaz, kağıda ya da aklına... güzel birkaç kelimeyle an onu... ölmüş... aniden, uyurken, kalp krizinden...

kelimelerden ve müzikten inşâ et onu yeniden, sarıl sonra, sarılamadığın tüm seferler için.

öp iki yanağından, iyi uykular dile.

iyi uykular enişte..."

25 Ekim 2009

...so I left a disguise in my place.

11 Ekim 2009

biraz garip.

bu blog anladığım kadarıyla günde ortalama 40 kere tıklanıyor. günden güne oldukça inişli-çıkışlı bir grafiği var gerçi ama yeteri kadar uzun, içinde birkaç yazımın olduğu herhangi bir periyoda bakıldığında ortalama hep 40 çıkıyor. son bir senenin ortalaması da 40 zaten.

yazı yazdığım günlerde 80-90'ları buluyor bu sayı, çok olmasa da üç haneli sayıları görmüş olduğu günler de var (19 ocak, 29 ocak, 27 şubat ve son olarak evvelki günkü gariplik), ki hepsinin sebebini şimdi bakınca görebiliyorum. ama bir kış gecesi eğer bir yolcu'nun kendi rekoru, garip biçimde, yazı yazmadığım bir günde, 23 eylül'de kırılmış.

nasıl oldu bu? ben o gün özellikle blog'la uğraşmadığıma eminim, 252 tik yapmayı nasıl becerdik acaba?

eğer bunun sorumlusu ya da sorumluları bu satırları da okuyorsa, bir sebep söyleyebilirler mi? 23 eylül'de noldu? yoksa bilmediğim bir şey mi var?

biraz garip.

10 Ekim 2009

I fail. I suck.

kaybettim. yenildim. daha önce hiç böyle yenilmemiştim. sarhoşum. daha önce daha beter sarhoş olmuştum. ama böylesine yenilmemiştim. güçsüzüm. bu şeyler yerlerine geçiyor ve bu şeyler bütünü yutacak bir gün.

bir gün.

how soon is now?

bugün bir film gördüm. bolca the smiths çalıyordu. ağladım. "noldu bir anda" diyenlere, cevap vermedim, kusura bakmasınlar ama bu oldu işte. all these things into position, all these things will one day swallow whole. ben çok pis yenildim. merhaba dünyalı. mehmet'in önünde bir k. olabilir ama doğru, şu an yenilmiş bir adama bakıyorsun. sarhoş ve üstelik yenilmişliği alkolle birleştirip nobel'e oynayamıyor.

eve geldim. yatağımda başka birisi yatıyor. adı muhteşem. nesi muhteşem bunun, gerçekten? hedefim bu değildi.

last.fm'e üye olurken hedefim kesinlikle şu değildi:

		Radiohead – Street Spirit			Şimdi dinliyor
		Radiohead – Street Spirit			5 dakika önce
		Radiohead – Street Spirit			9 dakika önce
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:57
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:53
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:46
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:42
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:37
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:33
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:29
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:25
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:21
		Radiohead – Street Spirit			Dün 08:16

her neyse..... and fade out again, işte...

3 Ekim 2009

might not be such a bad idea...

sabahtan beri dinmeyen hapşırıklarım, bu eve bir veda mı? geride bıraktığım toz yığını, gidişimi açıklamak için yeterli mi? gidişim, geride bıraktığım toz yığınını açıklamaya yeter mi? dinlediğim şarkı, tüm bunları anlatabilir mi?

çıkıyorum şimdi, kapısından içeri bir buçuk sene önce girdiğim evden. evle pek ilgilenmedim hiçbir zaman, ama bu odayı hep sevdim. ilk kez bu kadar benimdi burası, bir buçuk senenin beş ayını çok uzakta geçirmiş olsam da. duvarda magritte'ler (orijinalleri desem ne komik olurdu), atatürk enstalasyonları (gençliğe hitabeleri desem ne garip olurdu), dolabın içinde eskilerden bir demet, birkaç da don var, sahiplerine ulaşamadığım (... desem ne saçma olurdu).

kafam çok karışık. hapşırıyorum...

anektodyen.

-ellen meiksins wood varmış, richard evans varmış, tarihçilermiş modernistlermiş pek severlermiş modernite oleymiş ama bi de postmodernistler varmış onlar çok aptallarmış anlamıyorlarmış sürekli paradoks varmış madem hiçbir şey yokmuş o zaman kendileri nasıl varmış madem her şeyi tarihselleştirecekmişiz o zaman kendilerini neden tarihsizleştirmemişler oh ne güzel kapitalizm çok iyi diyolarmış geri zekalılarmış aptallarmış bunu bir kez daha söylemek çok önemliymiş çünkü wood da çok kızmış evans da kızmış ama aslında çok da önemsizmiş postmodernistler önce de hep onların söylediklerini diyenler varmış zaten pek bir şey de demiyorlarmış peki bunlar kimmiş, nerede ne demişler, referans var mıymış yokmuş çünkü wood ve evans dediyse doğruymuş, kediymiş kedi.

-ali akay varmış doçentlik jürisi miymiş neymiş sorular soruyolarmış cevaplar veriyomuş sonra jüritörlerden biri durmuş kafasını kaşımış karizma yapmış ööö demiş fransız gibi sonra da demiş ki evet ali bey bize bi de maykıl faka'yı anlatır mısınız nasıldır demiş ali akay şaşırmış anlamamış o kimmiş yoksa o herkesi tanıdığını mı sanıyormuş aslında tanımıyor muymuş sonra aklına gelmiş siz hasan bülent kahramana benzeyen maykıl faka'yı mı istiyorsunuz demiş evet demiş jüritör o da anlatmış disiplin varmış sevişmek varmış deliler varmış maykıl yana kaykılmalıymış çünkü şeylerin bir düzeni varmış.

-caroline ramazanoğlu varmış feministmiş kitap yazmış nil almış çantasındaymış ben bakmışım gülmüşüm hahaha demişim kitabın adı "up against foucault"ymuş ben hahaha gülmüşüm dünyanın tüm kadınları fuko'ya karşı birleşin fuko mezalimine hayır demişim gülmüşüm hahaha demişim arkasına bakmışım "eee madem öyle fuko efendi madem iktidar her yerde e o zaman sana sorarım neden kadınlarda yok hı nerde bu iktidar ben de istiyorum banane banane" demiş çok haklıymış sonra harun yahya varmış o da haklıymış "darwin efendi darwin efendi" demiş evrim yokmuş.

-çalışkan varmış timothy'nin peşinden amerikaya gitmiş çömezmiş daha sonra kocaman bi kilisede yemek varmış oraya çağırmış timothy gitmiş bu da masaya oturmuş yanında yaşlı bi adam varmış adam sen necisin diye sormuş çalışkan da çalışıyorum demiş ne çalışıyosun demiş mısır demiş sütlü mü közde mi demiş sütlü demiş peki orası nerde demiş çalışkan şaşırmış mısırda demiş evet ama nerde demiş adam çalışkan kahirenin kuzeyinde demiş evet ama nerde demiş adam bunun üzerine eeeh demiş deli demiş dönmüş sonra timothy'le konuşuyomuş andre gundar frank'la tanıştın mı diye sormuş yaşlı adamı göstererek çalışkan da aaa demiş anlamış dönmüş adama anladım anladım demiş periphery demiş o da afferin demiş ama sonra da demiş ki ben oraları yazdım benim kitabımı oku senin gitmene gerek yok ben de gitmedim demiş çalışkan da üzülmüş o zaman anlamış ki ortodoks marksizmde hata varmış.

-daniel goffman varmış edhem eldemin arkadaşıymış kitap yapmış çok sevmiş kitabını demiş ki ottoman empire and the rest of europe koyalım adını hahahah demişler çok gülmüşler karınları ağrımış sonra daniel cambridge press'e teklif etmiş olur mu demiş olmaz demişler onlar çünkü çok batılılarmış batıcılarmış kakaları gelince a la frangaya gidiyolarmış edhem de bize anlatmış hahaha gülmüşüz sonra kitabı okudunuz mu demiş okumamışız o üzülmüş biz üzülmüşüz.

-althusser varmış karısını camdan aşağı atmış çok delirmiş çünkü kapitali okumuş sonra murat belge "ne yapmalıyız" diye sormuş o da "u is öz?" diye sormuş haklı olarak demek ki çok deli değilmiş ya da deliler de akıllıymış o zaman niçe haklıymış.

bir kış gecesi eğer bir yolcu