bu reklam filmi üzerine konuşmaya başlamak bile banal belki. sömürgeci, white men's burden'cı, ırkçı, oryantalist falan filan tüm okumaları yapmak hem çok kolay hem de çok yavan. fakat bugün derste muhabbet edilirken fark ettiğim bir nokta var ki bunun üzerinde durulmasının faydalı olabileceğini düşünüyorum: reklamın karşı-hegemonik potansiyeli.
vestel hiç farkında olmadan, hükümetin ve o söylem içinde harekete geçen tüm grupların "afrika'ya yardım" iki yüzlülüğünü ortaya çıkarmak için çok iyi bir fırsat yaratıyor. sms kampanyaları, somali seferleri, konserler, gözyaşları, açlık ve yoksulluk pornosu arasında görünmez kılınan, unutulan ve unutturulan, türkiye'nin afrika ve afrikalı'yla olan gerçek muhabbetini aynı düzleme, aynı televizyon ekranına ve zamanasallığa sokarak, hatırlamamızı sağlayabilir. bu muhabbetin içinde, somalili korsanlarla -ki somali'ye uygulanan ekonomik politikaların ve ülkedeki açlığın bir semptomudur- savaşa giden türk donanması, türkler'den -robotlarından ya da polislerinden- dayak yiyen göçmen afrikalılar, gündelik ırkçılık ve horgörme var. vestel'in reklamı bunları bize hatırlatıyor, çok iyi yapıyor.
pınar öğünç'ten somali ikiyüzlülüğü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder